دانشکده ی علوم تربیتی و روانشناسی
پايان نامه‌ي كارشناسي ارشد در رشتهی
علم اطلاعات و دانش شناسی
بررسي اعتبار توليدات علمي ايران بر پايه ارزش استنادي آنها: نمونه مورد مطالعه مقاله‌هاي انگليسي زبان حوزه شيمي در سال 2010
چكيده
هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسي اعتبار مقالات ايراني حوزه شيمي در سال 2010 ميلادي بر پايه ارزش استنادي آنها مي‌باشد. ارزش استنادي بر اساس شاخص‌هاي بسامد متني استناد، سهم استناد متني و جايگاه استنادي محاسبه شده است.
روش: پژوهش حاضر به روش تحليل استنادي صورت گرفته است. گردآوري داده‌ها به روش تحليل استنادي با رويكرد تحليل بافتار صورت گرفته و براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آمار توصيفي و آزمون همبستگي اسپيرمن استفاده شده است.
يافته‌ها: در اين پژوهش از روش نمونه گيري هدفمند استفاده شده است و 955 مقاله استناد کننده به 517 مقاله ايراني مورد بررسي قرار گرفته است. اين مقالات 1434 استناد متني به مقالات ایرانی داده اند كه 155 مورد (برابر با 16 درصد) ازآنها خوداستنادي است. در شاخص سهم استناد متني 74/66 درصد از مقالات داراي كمترين مقدار سهم استناد متني و26/33 درصد نيز مقاديري بين 1 تا بيش از 6 را به خود اختصاص دادند. يافته‌ها، همچنين، نشان داد در شاخص جايگاه استنادي، 5/91درصد از مقالات داراي كمترين مقدار و درصد ناچيزي از مقالات نيز مقاديري بين 1/1 تا بيش از 5 را بدست آورده‌اند. همچنين، 68/61 درصد از مقالات ايراني استنادهاي خود را از بخش‌هاي مقدماتي مقالات استنادكننده بدست آورده‌اند. يافته‌ها بيانگر آن است که استناد پيش‌بين مناسبي براي بسامد متني استناد و جايگاه استنادي است. بسامد متني استناد نيز پيش‌بين مناسبي براي جايگاه استنادي است اما بعد از حذف خوداستنادي چنين رابطه‌اي مشاهده نگرديد. ضريب تاثير مجلات استنادكننده نيز با هيچكدام از شاخص‌هاي مورد بررسي رابطه معناداري ندارد.
نتيجه‌گيري: با آن كه ايران به لحاظ ميزان رشد توليدات علمي جايگاه بالايي در ميان كشورهاي جهان دارد اما بررسي ارزش استنادي مقالات حوزه شيمي ايران نشان داد بيشينه مقالات از كمترين ارزش استنادي برخوردار بودهاند. يافته‌ها، همچنين، نشان داد اگر در سامانه ارزيابي پژوهشي كشور به ارزيابي دقيقتر و عینیترمقالات مورد نياز باشد، بهتر است ارزيابي‌هاي كيفي حاصل از شاخص‌هاي ارزشگذاري شده را جايگزين ارزيابي كمي و سطحي مبتني بر شمارش ساده استناد نمود.
كليدواژه: استناد،ارزش استنادي، بسامد متني استناد، سهم استناد متني، جايگاه استنادي، شیمی، ایران
فهرست مطالب
عنوان صفحه
1-1. کلیات…………. 2
1-2-بیان مساله……….. 3
1-3. ضرورت و اهمیت پژوهش…….. 5
1-4. اهداف پژوهش……….. 6
1-4-1. هدف کلی……. 6
1-4-2. اهداف جزيي……….. 6
1-4-3. اهداف فرعی ……….. 7
1-5. پرسش‌هاي پژوهش………….. 7
1-5-1. پرسش‌های فرعی……….. 8
1-6. تعاریف مفهومي … 8
فصل دوم: مباني نظري و پيشينه پژوهش
2-1. مباني نظري…….. 11-1. مقدمه………… 11
2-1-2. تولید علم…… 11
2-1-3. شاخص‌های کمی‌و کیفی علم…………. 12
2-1-3-1. استناد…… 12
2-1-3-2. انواع استناد در مطالعات تحلیل استنادی………… 14
2-1-4. رفتار استنادی……. 15
2-1-4-1. نظریه‌های رفتار استنادی…………. 16
2-1-4-1-1. نظریه هنجاری استناد … 17
2-1-4-1-2 . رهیافت ساختار اجتماعی رفتار استنادی….. 18
2-1-4-1-3. نظريه چند بعدی استناد……….. 19
2-1-4-1-4. سایر تحلیل‌ها… 21
2-1-5. پیچیدگی انگیزههای استناد…………. 22
2-1-6. انگیزههای عدم استناد………….. 23
عنوان صفحه
2-1-7. روش‌های بررسی انگیزههای استناد………. 24
2-1-7-1. بررسی رفتاراستنادی بر اساس میزان استفاده ازمنابع مورد استناد… 27
2-1-8. نتیجه گیری…. 30
2-2. پیشینه تحقیق………… 32
2-2-1. مقدمه…………. 32
2-2-2. تولید علم در ایران…………. 33
2-2-2-1. اثرگذاری علم ایران……. 35
2-2-2-2. تولید علم ایران در حوزه شیمی……… 36
2-2-2-2-1. اثرگذاری مقالات ایران درحوزه شیمی……….. 38
2-2-3. ارزش استنادها به آثارایرانی به طور كلي و در حوزه شيمي ……. 39
2-2-4. بررسی ارزش استنادها درجهان…………. 40
2-2-4-1. سنجش ارزش استنادي بر پايه نوع استناد…….. 40
2-2-4-2. سنجش ارزش استنادي بر پایه جایگاه استناد ………… 44
2-2-4-3. سنجش ارزش استنادي بر پايه بسامد متني استناد….. 47
2-2-5. بررسي انگيزه‌هاي استناد…………… 48
2-2-6. بررسي انگیزههای عدم استناد………… 49
2-2-7. خود استنادي……. 49
2-2-8. نتیجه گیری…. 51
فصل سوم: روش شناسي پژوهش
3-1. مقدمه………….. 55
3-2. روش پژوهش…… 55
3-3. جامعه پژوهش ……. 55
3-4. منبع و ابزار گردآوری داده‌ها… 56
3-5. روش گردآوری داده‌ها…….. 57
3-5-1. توليدات علمي ايران…. 57
3-5-2. استنادها به مقالات ايران………….. 57
3-6 . تعاریف عملیاتی……. 58
3-7. ابزار تجزیه و تحلیل داده‌ها……. 60
3-8. روش تجزيه وتحليل داده‌ها……… 60
عنوان صفحه
3-8-1 . روش محاسبه شاخص‌ها…….. 60
3-8-1-1. شاخص بسامد متني استناد …………… 60
3-8-1-2. شاخص سهم استناد متني………… 61
3-8-1-3. شاخص جايگاه استنادی ………….. 61
3-8-1-3-1. ارزشگذاری مقالات بر اساس شاخص جايگاه استنادی…… 62
3-8-1-4. ضريب تاثير مجلات استنادكننده ……….. 63
3-8-1-5. كنترل متغير خوداستنادي در نتايج پژوهش … 63
فصل چهارم: يافته‌ها
4-1. مقدمه….. 65
4-2. یافته‌های توصيفي………. 65
4-3. بررسی رابطه‌ي ميان فراواني استناد و بسامد متني استناد …………. 67
4-4. وضعیت سهم استناد متني مقالات ایرانی حوزه شیمی……. 69
4-5. بررسی رابطه‌ي میان فراوانی استناد و سهم استناد متنی….. 70
4-6. وضعيت مقالات ايراني به لحاظ شاخص جايگاه استنادي…. 70
4-7. بررسی رابطه‌ي بین فراواني استناد و ارزش جایگاهي استناد ………. 73
4-8. بررسی رابطه‌ي بین بسامد متني استناد و ارزش جایگاهي استناد…………. 74
4-9. مقالات برتر………… 75
4-9-1. رتبه بندی مقالات برتر به لحاظ سهم استناد متنی……….. 75
4-9-1-1. رتبه بندی نویسندگان ایرانی به لحاظ شاخص سهم استناد متنی … 77
4-9-2 . برترین مقالات به لحاظ شاخص استناد …. 79
4-12-3. برترين مقالات به لحاظ شاخص بسامد متني استناد…… 81
4-9-3-1. نويسندگان برتر به لحاظ شاخص بسامد متني استناد…………… 83
4-9-4. مقالات برتر به لحاظ شاخص جایگاهی استناد…….. 84
4-9-5. برترين مقالات در چهار شاخص مورد بررسي………. 86
4-10. رابطه ميان ارزش سهم استناد متني مقالات ايراني و ضريب تاثير مجلات استناد كننده 88
4-11. رابطه ميان جايگاه استنادی مقالات ايراني و ضريب تاثير مجلات
استناد كننده ….. 88
4-12. رابطه ميان فراواني استناد مقالات ايراني و ضريب تاثير مجلات استناد كننده …………… 89
عنوان صفحه
فصل پنجم: بحث،نتيجه گيري و پيشنهادات
5-1. مقدمه…. 91
5-2. آیا رابطه معني‌داري میان فراوانی استناد به مقالات شيميدانان ایرانی و بسامد متنی استناد آنها وجود دارد؟ 91
5-3. وضعیت مقالات ایرانی حوزه شیمی‌به لحاظ شاخص سهم استناد متنی چگونه است؟.. 94
5-4. آیا رابطه معني داري میان فراوانی استناد به مقالات ایرانی و سهم استناد متنی آنها وجود دارد؟ 97
5-5. فراوانی استناد به مقالات ایرانی به لحاظ ارزش جایگاه استنادی آنها چگونه است؟………. 98
5-6. آیا رابطه معني‌داري میان فراوانی استناد به مقالات ایرانی و ارزش جایگاه استنادی آنها وجود دارد؟ 102
5-7. آیا رابطه معني‌داري میان بسامد متني استناد به مقالات ایرانی و ارزش جایگاه استنادی آنها وجود دارد؟ 104
5-8. برترین مقالات ایران در شاخص‌های مورد بررسی این پژوهش کدامند؟… 105
5-9. آیا رابطه معني‌داري بین سهم استناد متنی مقالات ایرانی و ضریب تاثیر مجلات استناد کننده به آنها وجود دارد؟ 107
5-10. آیا رابطه معني‌داري بین ارزش جایگاه استنادی مقالات ایرانی و ضریب تاثیر مجلات استناد کننده به آنها وجود دارد؟ 108
5-11. آیا رابطه معناداري بین فراوانی استناد به مقالات ایرانی و ضریب تاثیر مجلات استناد کننده به آنها وجود دارد؟ 109
5-12. نتيجه گيري………. 111
5-13. پيشنهادهاي كاربردي… 113
5-14. پيشنهادهايي براي پژوهش‌هاي آينده…………. 114
منابع و مآخذ
منابع فارسي………….. 116
منابع انگليسي………… 119
عنوان صفحه
پيوست‌ها
پیوست 1 : فرواني مقالات و ضريب تاثير مجلات استناد کننده به مفالات ایرانی که دارای جایگاه‌های مورد نظرپژوهش حاضر هستند…………. 125
پيوست2: نتايج تحليل شاخص‌هاي پژوهش در سطح نويسنده…….. 132
پیوست 3: جدول رتبه بندی نویسندگان بر اساس فراوانی خود استنادی و سهم استناد متنی
آنها…………. 133
فهرست جدول‌ها
عنوان صفحه
جدول 4- 1. وضعیت استناد به مقالات ایرانی به لحاظ شاخص‌های استنادی 65
جدول 4-2. نتايج آزمون همبستگي اسپيرمن ميان فراواني استناد و بسامد متني استناد 68
جدول 4-3. فراوانی مقالات بر اساس مقادیر سهم استناد متنی.. 69
جدول 4-4. دسته‌بندی مقالات بر پایه مقادير ارزش جایگاهی استناد 71
جدول4-5. وضعیت مقالات ایرانی بر حسب جايگاه استنادی آنها قبل و بعد از حذف خوداستنادی 72
جدول4-6. نتايج آزمون همبستگي اسپيرمن ميان فراواني استناد و شاخص جايگاهي استناد 73
جدول4-7. نتايج آزمون همبستگي اسپيرمن ميان بسامد متني استناد و شاخص جايگاهي استناد 74
جدول 4- 8. ده مقاله برتر به لحاظ شاخص سهم استناد متني.. 77
جدول4-9. ده نویسنده برتر ایرانی از لحاظ شاخص سهم استناد متنی 79
جدول4-10. فراوانی مقالات بر اساس مقادیر استناد. 80
جدول4-11. ده مقاله برتر به لحاظ شاخص استناد. 81
جدول4-12. فراوانی مقالات بر اساس مقادیر بسامد متني استناد. 82
جدول 4- 13 : ده مقاله برتر به لحاظ شاخص بسامد متنی استناد 83
جدول 4- 14. ده نویسنده برتر به لحاظ شاخص بسامد متنی استناد 84
جدول 4-15. ده مقاله برتر به لحاظ شاخص جايگاهي استناد. 85
جدول4-16. برترين مقالات در شاخص‌هاي مورد بررسي.. 86
جدول4-17. دسته بندی مقالات ایرانی بر اساس ضریب تاثیر مجلات استنادکننده 87
جدول 4-18 . نتايج آزمون همبستگی اسپيرمن ميان شاخص جایگاهي استناد و ضریب تاثیر مجلات استناد کننده 89
فصل اول
|
|
مقدمه
1-1. کلیات
عصاره اندیشه و نگرش محققین یا حاصل یافته‌های پژوهشی آنان در قالب کتاب یا مقاله مجلات به ظهور مي‌رسد. در سال‌های اخیر در نمایه‌های استنادی معتبر، شاخص مقالات ایران به لحاظ کمی‌به موفقیت‌های چشمگیری دست یافته است اما این شاخص کیفیت و اثر گذاری مقالات را نشان نمی‌دهد.
موسسه تامسون رویترز (آی.اس.آی.سابق) شاخص‌هایی مانند شمار استنادها، ضریب تأثیر و درصد مدارک استناد شده را برای نشان دادن جنبه‌های مختلف اعتبار مقالات علمی‌به کار می‌برد. میزان استناد به عنوان شاخص پایه معرفی شده است و اثرگذاری مقاله با آن سنجیده می‌شود. با این حال، شمار استنادها نمی‌تواند به طور مطلق برای سنجش اعتبار آثار به کار رود زیرا انگیزههای متفاوتی در استناد یا عدم استناد به یک مقاله دخیل هستند.
همچنین شرایط اجتماعی، نوع مخاطبان، دامنه و هدف نوشته، نوع رشته موضوعی، مشکلات زبانی و غیره می‌تواند رفتار استنادی نویسندگان را تحت تاثیر قرار دهد (حری و شاهبداغی،1383). تحلیل انگیزههای استنادی با استفاده از روش‌های مصاحبه و پرسشنامه به دلیل ذهنی بودن و داوری فردی تحلیل گر، از فردي به فرد ديگر ممكن است به نتايج متفاوتي منجر شود. لذا بررسی این انگیزه‌ها با استفاده از روش‌های تحلیل محتوا[1] و تحلیل بافتار[2] مورد توجه محققین قرار گرفت. روش تحلیل بافتار، سنجه‌ای عینی‌تر را در اختیار محقق قرار می‌دهد. در روش تحلیل بافتار، نمی‌توان به همه استنادها ارزشی برابر داد. از معیارهایی که در این روش می‌تواند ما را در تعیین ارزش استنادها و در نتیجه تعیین اعتبار مقالات استناد شونده کمک کند، نوع استناد، جایگاه استناد در مقاله استناد کننده و بسامد متني استناد آنها است. کاربرد این سه معیار در تعیین ارزش استنادها بر این پیش فرض استوار است که استنادی که به تایید محتوا، روش و نتایج مقاله مورد استناد می‌پردازد نشان‌دهنده اهمیت و ربط موضوعی مقاله مورد استناد می‌باشد و استنادهایی که سهم عمده‌ای در یک مقاله دارند در بخش‌های بحث، روش و نتیجه گیری مقاله به دفعات مورد استفاده قرار می‌گیرند، در حالی‌که استنادی که فقط جنبه آگاهی‌بخشی دارد تنها در بخش مقدمه یا پیشینه مورد اشاره قرار میگیرد (بورمن و دانیل[3]،2008. هو[4]، لی و نیو،2011 ). همچنین مقاله‌ای که اثرگذاری بیشتری بر استناد‌گر دارد، به احتمال، به دفعات در آن متن مورد استناد قرار میگیرد.
بنابراین با توجه به آن که استناد نمی‌تواند به تنهایی معرف اعتبار اثر باشد لازم است ازشاخص‌های ديگري مانند بسامد متنی استناد و جایگاه استناد براي مطالعه جنبه‌هاي كيفي اين شاخص استفاده نمود. با ارزشگذاری استنادها به این روش مي‌توان به ابداع و آزمون شاخص‌هاي جديدي پرداخت كه به متخصصان علم سنجي در ارزيابي عادلانه‌تر و به دور از قضاوت‌های شخصی كمك مي‌كند.
از سوی دیگر، با توجه به اینکه با استفاده از این شاخص‌ها می‌توان مقالات مشابه را از لحاظ موضوعی شناسایی کرد، می‌توان در بازیابی اطلاعات از این شاخص‌ها استفاده نمود. آشكار است کاربرد این شاخص‌ها بازیابی مقالات را کاهش می‌دهد اما دقت جستجو بالا رفته و به بازیابی مقالات مرتبط‌تر خواهد انجامید (هرلچ[5]،1978).
رشد روزافزون تولید علم ایران و استناد به آنها در دو دهه اخیر توسعه علمی‌ایران را نوید داده است. با این حال، بسیاری از صاحب‌نظران ایرانی بر این باورند که از آنجا که سنجه‌های کمی‌نمی‌تواند نمایانگر کیفیت علم و توسعه علمی‌باشد، نباید در ارزیابی پژوهش‌ها به کار گرفته شوند (برای نمونه داوری اردکانی(1386؛ یلپانی،1387الف و ب). به این ترتیب، کاربرد سنجه‌ها و روش‌های کمی‌علم سنجی در ارزیابی محققان کشور مورد سوال قرار گرفته است. با توجه به آن که روش‌های کیفی مانند ارزیابی بوسیله داوران، فرایندی بسیار هزینه بر، طولانی و در برخی موارد ذهنی است، محققان علم سنجی بر آن هستند تا با رفع کاستی‌های سنجه‌های کمی‌موجود، به سنجه‌هایی هر چه کیفی‌تر دست یابند.
یکی از ویژگی‌هایی که می‌تواند در ارزیابی سطح کیفی استنادها به کار گرفته شود، جایگاه رویداد استناد است. ارزش هر استناد می‌تواند با توجه به جایگاه آن متفاوت باشد. استنادهایی که در ارکان اصلی و مهم مقاله مورد استفاده قرار می‌گیرند مانند استنادهای روش‌شناختی[6]یا استناد مقایسه ای[7](در بخش بحث و نتیجه گیری) ارزش بسیار بالاتری دارند (كانو[8]،1989). در مقابل، استنادهای مفهومی[9] که به هدف تبیین یا تعریف یک مفهوم یا صرفا آگاهی‌رسانی درباره ادبیات رشته صورت گرفته‌اند و در بخش‌های نسبتا کم‌اهمیت‌تر تحقیق مانند پیشینه و مقدمه رخ داده اند، ارزش پایینی دارند (تنگ و سیفر[10]،2008). بنابراین، جایگاه استناد می‌تواند نشانگر عمق استفاده از منبع مورد استناد و میزان اثرگذاری آن بر اثر و در نهايت بر پیشبرد علم باشد. علاوه بر این، بسامد متنی استناد نیز می‌تواند بیانگر گستره استفاده از یک اثر در مدرک استنادکننده بوده و گوشه‌ای دیگر از ارزش استناد را بازتاب دهد. آشکار است که مقالاتی که از بسامد متنی استناد برابری برخوردار باشند، با یکدیگر قابل مقایسه نیستند. زیرا ممکن است در مقالاتی با اندازه، موضوع و نوع متفاوت مورد استناد قرار گرفته باشند که همه این عوامل بر پتانسیل ارجاع مقاله استنادکننده تاثیرگذار است. بنابراین لازم است بسامد متنی استناد بر اساس پتانسیل ارجاع مقاله به هنجار شود. در این پژوهش، برای نخستین بار سهم استناد متنی، که عبارت است از نسبت بسامد متنی مقاله استناد شونده به پتانسیل ارجاع متنی مقاله استنادکننده، به عنوان شاخصی جهت تعیین ارزش استنادی مقالات ایرانی معرفی و محاسبه می‌شود.
از این رو، در پژوهش حاضر استنادها به مقالات ایرانی در حوزه شیمی‌بر اساس سه شاخص جایگاه استنادی، بسامد متنی استناد و سهم استناد متنی ارزشگذاری گردیده و اعتبار مقالات ایرانی بر پایه آنها مورد سنجش قرار خواهد گرفت. بدلیل اشتهار نویسندگان ایرانی به بالا بودن خوداستنادی در مقالات (جوكار،گل‌تاجي، 1389؛كوشا، طباطبايي، 1388؛ مرداني، نيك كار،1388؛ قانع، 1388)، در این پژوهش تحلیل شاخص‌ها قبل و بعد از حذف خود استنادی محاسبه گردیده تا تاثیر این عامل بر نتایج تا حدودی کنترل گردد.
همچنين، رابطه بین فراوانی استنادها و استنادهای ارزشگذاری شده مورد مطالعه قرار خواهد گرفت تا روشن شود آیا مقدار مطلق استنادها می‌تواند ارزش استنادی مقالات را پیش‌بینی کند. رابطه ضریب تاثیر مجلات استنادکننده از یک سو و بسامد متنی استناد و جایگاه استنادی مقالات استناد‌شونده نيز از سوی دیگر، بررسی خواهند شد تا روشن شود آیا مقالاتی که ارزش استنادی بالاتری دریافت داشته‌اند، در مجلات معتبرتر مورد استناد قرار گرفته‌اند.
در فرایند علم سنجی، اعتبار یک اثر بر اساس ملاک‌ها و معیارهای متعددی قابل سنجش است. برای نمونه اعتبار مجله، اعتبار نویسنده، اعتبار ارجاعات، به روز بودن ارجاعات و جز آن بخشی از این معیارها به شمار می‌آیند. در این میان اعتبار استنادها می‌تواند گوشه‌ای از اعتبار اثر را در نزد مخاطبین جامعه علمی‌آشکار کند. بدیهی است که استنادها با انگیزههای متفاوتی داده می‌شوند و از وزن یکسانی برخوردار نیستند. بنابراین، بدون در نظر گرفتن انگیزه استناد و میزان کاربرد آن در اثر استنادکننده، نمی‌توان نسبت به تاثیر آن بر استنادکننده و در نتیجه بر پیشبرد دانش آن حوزه قضاوت کرد.
با ارزشگذاری استنادهای مقالات ایرانی حوزه شیمی‌که اثرگذارترین حوزه موضوعی ایران می‌باشد و دارای بیشترین تولیدات علمی‌در ایران می‌باشد (خاراباف و عبدالهی[11]،2012 ، نوروزی چاکلی و همکاران، 1388، علیخانی، رحیم، 1386، مهراد و گزنی، 2007) می‌توان جایگاه و کاربرد استنادها و میزان اثرگذاری این مقالات بر آثار استنادکننده را تعیین نموده و بر آن اساس، میزان اعتبار مقالات ایرانی را به دست آورد. همچنین، نتایج آشکار خواهد کرد که آیا همه استنادها می‌توانند از ارزشی برابر برخوردار باشند یا این که عمق و گستره کاربرد استناد می‌تواند بر ارزش استنادی آثار استناد شونده تاثیر بگذارد. چنان‌‌چه تاثیری معنادار از این سنجه بر اعتبار اثر مشاهده نشود، می‌توان گفت که “برابر گرفتن همه استنادها ” در ارزیابی‌های استنادی به اعتبار نتایج آسیبی نمی‌رساند. در غیر این صورت به سنجه‌هایی دیگر نیازمندیم که بتوانند ارزیابی‌های دقیق‌تری از اعتبار هر استناد و ارزشی که به اثر می‌بخشد، ارائه نمایند.
از این پژوهش عبارتست از بررسی اعتبار مقالات ایرانی در حوزه شیمی‌بر پایه ارزش استنادی آنها.
بررسی رابطه بین میزان استناد به مقالات ایرانی حوزه شیمی‌در سال 2010 میلادی و بسامد متنی استنادهاي آنها ؛
تعیین سهم استناد متنی مقالات و نویسندگان ایرانی حوزه شیمی‌در سال 2010 میلادی ؛
بررسی رابطه بین میزان استناد به مقالات ایرانی حوزه شیمی‌در سال 2010 میلادی و سهم استناد متنی آنها ؛
تعیین درصد مقالات ایرانی حوزه شيمي در سال 2010 میلادی به لحاظ جایگاه‌های استنادی ؛
بررسی رابطه بین میزان استناد به مقالات ایرانی حوزه شیمی‌در سال 2010 میلادی و جایگاه استنادی آنها ؛
بررسی رابطه بین میزان بسامد متنی استناد به مقالات ایرانی حوزه شیمی‌در سال 2010 میلادی و جایگاه استنادی آنها ؛
تعیین برترین مقالات و نويسندگان ایرانی در شاخص‌های استناد، بسامد متنی استناد، سهم استنادمتنی و جایگاه استنادی؛
1-4-3. اهداف فرعی
بررسی رابطه بین سهم استناد متنی مقالات ایرانی حوزه شیمی‌در سال 2010 میلادی و ضریب تاثیر مجلات استنادکننده به آنها ؛
بررسی رابطه بین ارزش جایگاه استنادی مقالات ایرانی حوزه شیمی‌در سال 2010 میلادی و ضریب تاثیر مجلات استنادکننده به آنها ؛
بررسی رابطه بین فراواني استناد به مقالات ایرانی حوزه شیمی‌در سال 2010 میلادی و ضریب تاثیر مجلات استنادکننده به آنها ؛
پژوهش حاضر در تلاش است تا در راستاي اهداف ذكر شده براي پژوهش، به پرسش‌هاي زير پاسخ گويد:
آيا رابطه بین میزان استناد به مقالات ایرانی حوزه شیمی‌در سال 2010 میلادی و بسامد متنی استنادهاي آنها معني دار است؟
وضعيت مقالات و نويسندگان ايراني حوزه شيمي در سال 2010 میلادی به لحاظ شاخص سهم استناد متني چگونه است؟
آيا رابطه بین میزان استناد به مقالات ایرانی درحوزه شیمی‌در سال 2010 میلادی و سهم استناد متنی آنها معنی‌دار است؟
درصد مقالات ایرانی حوزه شيمي در سال 2010 میلادی به لحاظ جایگاه‌های استنادی چقدر است؟
آيا رابطه بین میزان استناد به مقالات ایرانی حوزه شیمی‌در سال 2010 میلادی و جایگاه استنادی آنها معنی‌دار است؟
آيا رابطه بین میزان بسامد متنی استناد به مقالات ایرانی حوزه شیمی‌در سال 2010 میلادی و جایگاه استنادی آنها معنی‌دار است؟
برترین مقالات ایرانی حوزه شیمی‌در سال 2010 میلادی در شاخص‌های استناد، بسامد متنی استناد، سهم استنادمتنی و جایگاه استنادی كدامند؟
[1] . Content Analysis
[2] . Context Analysis
[3]. Bornmann&Daneil
[4]. Hou,Li &Niu
[5]. Herlech
[6].Methodological
[7].Constructive
[8] .Cano
[9].Conceptual
[10]. Tang &Safer
[11]. Kharabaf & Abdollahi
آقاجانلو، امير (1387).كاركردها، ظرفيت‌ها، تعريف‌ها. پژوهش و حوزه، 9(29)، 72-94.
ابراهيمي، سعيده. حياتي، زهير(1387). كميت و كيفيت توليد علم در دانشگاه‌هاي ايران. انديشه‌هاي نوين تربيتي،3(3)، 105-126.
انصافي، سكينه(1379). بررسي ميزان توليد مقالات ايرانيان در پايگاه اطلاعاتيSCI در زمينه علوم پايه. فصلنامه علوم اطلاعرساني،16(1و2)، 49-55.
پشوتني‌زاده، ميترا. كوكبي، مرتضي(1388). بررسي رفتار استنادي اعضاي هيات علمي دانشگاه شهيد چمران. فصلنامه كتابداري و اطلاعرساني،12(3)،65-87.
جمالي مهمويي،حميدرضا. اسدي،سعيد. نورمحمدي،حمزه علي(1392). جايگاه علمي ايران در دنيا، از رويا تا واقعيت. كتاب ماه كليات،16(8)،8-17.
جوكار، عبدالرسول. گل تاجي، مرضيه(1389). بررسي تطبيقي ميزان خود استنادي در دو نشريه فصلنامه كتاب و فصلنامه كتابداري و اطلاعرساني در سالهاي 1382-1386 بر اساس پايگاه گزارش‌هاي استنادي نشريات فارسي پايگاه استنادي علوم جهان اسلام. فصلنامه كتابداري و اطلاع رساني،13(1)، 91-111.
حري، عباس. شاهبداغي، اعظم(1383). استناد در آثار علمي: چاله‌ها و چالش‌ها. مجله روان‌شناسي و علوم تربيتي،34(2)،65-95.
داورپناه، محمدرضا(1384). جايگاه استناد در فعاليت‌هاي علمي. فصلنامه كتاب،63،83-96.
داوری اردکانی،رضا(1386). توهم توسعه علمی‌از طریق افزایش تعداد مقالات در فهرست ISI. روزنامه ایران، 3710، 10، بازیابی شده از http://www.magiran.com/npview.asp?ID=1461913
زلفي‌گل، محمدعلي. كياني بختياري، ابوالفضل(1387). راهبردهاي علمي براي تحقق سند چشم انداز. تدبير،201،14-20.
ستوده،هاجر(1383). بررسی اثر ماتیو در عملکرد علمی‌کشورها با تاکید بر خاورمیانه. اطلاع شناسی،2(2)،2-22.
صبوري،علي اكبر(1382). مروري بر توليد علم در سال 2003. رهيافت،31،21-23.
صبوري، علي اكبر. ساسان پور، نجمه(1385). توليد علم ايران در سال 2005. رهيافت،27،49-52.
صبوري، علي اكبر(1386). توليد علم ايران در سال 2007. رهيافت،41،35-40.
صبوري، علي اكبر(1387). توليد علم ايران در سال 2008. رهيافت،43،21-31.
عبدخدا، هيوا. نوروزي،عليرضا. محمدي،مسعود(1390). بررسي ميزان همبستگي خود استنادي و شاخص آني مجله‌هاي علمي-پژوهشي انگليسي زبان ايراني حوزه پزشكي نمايه شده در نمايه نامه استنادي اسكوپوس در فاصله سالهاي 2005-2009. پياورد سلامت،3، 27-38.
عرفان منش، محمد امين. بصيري جهرمي، رضا(1389). توليدات و مشاركت علمي كشورهاي برتر آسيا طي سالهاي 1999-2008: مطالعه پايگاه اسكوپوس. اطلاع شناسي،8(30)،110-126.
عليجاني، رحيم. كرمي، نوراله(1386). بررسي بيست سال توليد علم ايران بر اساس پايگاه اطلاعاتي آي. اس. آي(1978-2006). ماهنامه اطلاع يابي و اطلاع رساني،5، 40-44.
قانع، محمدرضا(1388). ميزان همبستگي خود-استنادي با ضريب تاثير مجله‌هاي علمي حوزه علوم پزشكي در گزارش‌هاي استنادي نشريات فارسي. مديريت اطلاعات سلامت،1، 53-64.
كوشا، كيوان. طباطبايي، يوسف(1388). خود استنادي و كاربرد آن در مطالعات علم‌سنجي. رهيافت،44،25-29.
مرداني، اميرحسين. نيك كار، مليحه(1388). بررسي خود استنادي اعضاي هيات علمي دانشگاه تهران در مجله‌هاي”نامه‌ي علوم اجتماعي” و “پژوهش‌هاي جغرافيايي” طي سالهاي 1386-1387. پيام كتابخانه، 15(3)،149-167.
منصوريان، يزدان(1390). افراط و تفريط در استناد. 20/9/1391. بازيابي شده در 19/8/1391 از http://www.ical.ir/index.php?option=com_k2&view=item&id=4379
موسوي، ميرفضل اله(1383). رتبه بندي توليد علم در 50 كشور اول جهان. رهيافت،32،37-57.
موسوي موحدي، علي اكبر(1381). گفتگوي علمي: توليد علم؛ اولويت توسعه كشور. رهيافت،28،144-146.
نوروزي چاكلي، عبدالرضا. حسن زاده، محمد. نورمحمدي، حمزه علي. اعتمادي فر، علي(1388). پانزده سال توليد علم ايران در پايگاه‌هاي موسسه اطلاعات علمي(ISI)1993-2007. فصلنامه كتاب،20(1)، 175-200.
نيرنيا، اكرم. طباطبايي فر، احمد. موسوي موحدي، علي اكبر(1385). وضعيت پژوهش علمي ايران در مقايسه با ساير كشورهاي جهان اسلام. رهيافت،38،22-30.
يلپاني،محمد. حيدري،اكبر(1386). نقد و تاملي بر مصاحبه دكتر رضا منصوري: هنوز مانده تا برسيم. روزنامه ايران، 3883، 22/12/86.
يلپاني،محمد(1383). مقام تحقيقاتي ايران در جهان. روزنامه همشهری،3480، 7/6/1383.
يلپاني، محمد. حيدري، اكبر(1387). پژوهش‌هاي ويتريني. نقدي بر عملكرد علمي و پژوهشي مجله انجمن شيمي‌گران ايران. روزنامه ايران، 4009، 4/6/87.
يلپاني، محمد. حيدري، اكبر(1387). بازار مکاره پژوهش و تحقیق. روزنامه ايران، 4008، 3/6/87.
Ahmed, T., Johnson, B., Oppenheim, C., & Peck, C. (2004). Highly cited old papers and the reasons why they continue to be cited. Part II., The 1953 Watson and Crick article on the structure of DNA. Scientometrics, 61(2), 147-156.
Balaban, A. T. (2012). Positive and negative aspects of citation indices and journal impact factors. Scientometrics, 92(2), 241-247.
Bonzi, S., & Snyder, H. W. (1991). Motivations for citation: A comparison of self citation and citation to others. Scientometrics, 21(2), 245-254.
Bornmann, L., & Daniel, H.-D. (2008a). Functional use of frequently and infrequently cited articles in citing publications. A content analysis of citations to articles with low and high citation counts. European Science Editing, 34(2), 35-38.
Bornmann, L., & Daniel, H.-D. (2008b). What do citation counts measure? A review of studies on citing behavior. Journal of Documentation, 64(1),45-80
Brooks, T. A. (1985). Private acts and public objects: An investigation of citer motivations. Journal of the American Society for Information Science, 36(4), 223-229.
Brooks, T. A. (1986). Evidence of complex citer motivations. Journal of the American Society for Information Science, 37(1), 34-36.
Callaham, M., Wears, R. L., & Weber, E. (2002). Journal prestige, publication bias, and other characteristics associated with citation of published studies in peer-reviewed journals. JAMA: the journal of the American Medical Association, 287(21), 2847-2850.
Camacho‐Miñano, M. d. M., & Núñez‐Nickel, M. (2009). The multilayered nature of reference selection. Journal of the American Society for Information Science and Technology, 60(4), 754-777.
Cano, V. (1989). Citation behavior: Classification, utility, and location. Journal of the American Society for Information Science, 40(4), 284-290.
Case, D. O., & Higgins, G. M. (2000). How can we investigate citation behavior? A study of reasons for citing literature in communication. Journal of the American Society for Information Science, 51(7), 635-645.
Cavanagh, S. (1997). Content analysis: concepts, methods and applications. Nurse researcher, 4(3), 5-13.
Chubin, D. E., & Moitra, S. D. (1975). Content analysis of references: Adjunct or alternative to citation counting? Social Studies of Science, 5(4), 423-441.
Collins, H. M. (1999). Tantalus and the aliens: publications, audiences and the search for gravitational waves. Social Studies of Science, 29 (2),163-197.
Cronin, B. (1984). The citation process. The role and significance of citations in scientific communication. London: Taylor Graham, 1984, 1.
Davarpanah, M. R., & Amel, F. (2009). Author self-citation pattern in science. Library Review, 58 (4),301-309.
Ding, Y., Liu, X., Guo, C., & Cronin, B. (2013). The distribution of references across texts: Some implications for citation analysis. Journal of Informetrics, 7(3), 583-592.
Finardi, U. (2013). Correlation between Journal Impact Factor and Citation Performance: An experimental study. Journal of Informetrics, 7(2), 357-370.
Garfield, E. (1989). CITATION BEHAVIOR-AN AID OR A HINDRANCE TO INFORMATION-RETRIEVAL. Current Contents, 18, 3-8.
Garfield, E. (1996). When to cite. The Library Quarterly, 449-458.
Garfield, E., & Welljams-Dorof, A. (1990). The impact of fraudulent research on the scientific literature. JAMA: the journal of the American Medical Association, 263(10), 1424-1426.
Ghane, M. (2012). Self-Citation in PJCR’s engineering journals and their significance in determining impact factor during 2002-2006. International Journal of Information Science and Management (IJISM), 8(1), 21-37.
Gilbert, G. N. (1977). Referencing as persuasion. Social Studies of Science, 113-122.
Gibbs, W. W. (1995). Lost science in the third world. Scientific American, 273, 92-99.
Gonzalez-Pereira, B., Guerrero-Bote, V. P., & Moya-Anegón, F. (2010). A new approach to the metric of journals’ scientific prestige: The SJR indicator. Journal of Informetrics, 4(3), 379-391.
Hanney, S., Frame, I., Grant, J., Green, P., & Buxton, M. (2010). From bench to bedside: Tracing the payback forwards from basic or early clinical research–A preliminary exercise and proposals for a future study. The Health Economics Research Group.
Hansson, S. (1995). Impact factor as a misleading tool in evaluation of medical journals. The Lancet, 346(8979), 906.
Harter, S. P., Nisonger, T. E., & Weng, A. (1993). Semantic relationships between cited and citing articles in library and information science journals. Journal of the American Society for Information Science, 44(9), 543-552.
Harwood, N. (2009). An interview-based study of the functions of citations in academic writing across two disciplines. Journal of Pragmatics, 41(3), 497-518.
Hayati, Z., & Ebrahimy, S. (2009). Correlation between quality and quantity in scientific production: A case study of Iranian organizations from 1997 to 2006. Scientometrics, 80(3), 625-636.
Herlach, G. (1978). Can retrieval of information from citation indexes be simplified? Multiple mention of a reference as a characteristic of the link between cited and citing article. Journal of the American Society for Information Science, 29(6), 308-310.
Hooten, P. A. (1991). Frequency and functional use of cited documents in information science. Journal of the American Society for Information Science, 42(6), 397-404.
Hou, W. R., Li, M., & Niu, D. K. (2011). Counting citations in texts rather than reference lists to improve the accuracy of assessing scientific contribution. BioEssays, 33(10), 724-727.
Jörg, B. (2008). Towards the nature of citations. Paper presented at the Poster Proceedings of the 5th International Conference on Formal Ontology in Information Systems (FOIS 2008). http://www.dfki. de/~brigitte/publications/FOIS08_ Poster_BrigitteJoerg. pdf (last visited 25th July 2012).
Kazerani, M., Salahi Yekta, A., & Nowzari, S. (2010). An Investigation on the Scientific Products: Iran, Turkey, and Greece. Journal of Paramedical Sciences, 1.(2).
Kharabaf, S., & Abdollahi, M. (2012). Growth of science in Iran. Research in Pharmaceutical Sciences, 7(5), S951.
Kurtz, M. J., Eichhorn, G., Accomazzi, A., Grant, C., Demleitner, M., Murray, S. S., . . . Elwell, B. (2005). The bibliometric properties of article readership information. Journal of the American Society for Information Science and Technology, 56(2), 111-128.
Lozano, G. A., Larivière, V., & Gingras, Y. (2012). The weakening relationship between the impact factor and papers’ citations in the digital age. Journal of the American Society for Information Science and Technology, 63(11), 2140-2145.
MacRoberts, M. H., & MacRoberts, B. R. (1978). Another test of the normative theory of citing. Journal of the American Society for Information Science, 38(4), 305-306.
MacRoberts, M. H., & MacRoberts, B. R. (1988). Author motivation for not citing influences: A methodological note. Journal of the American Society for Information Science, 39(6), 432-433.
MacRoberts, M. H., & MacRoberts, B. R. (1989). Problems of citation analysis: A critical review. Journal of the American Society for Information Science, 40(5), 342-349.
MacRoberts, M. H., & MacRoberts, B. R. (2010). Problems of citation analysis: A study of uncited and seldom‐cited influences. Journal of the American Society for Information Science and Technology, 61(1), 1-12.
Maričić, S., Spaventi, J., Pavičić, L., & Pifat‐Mrzljak, G. (1998). Citation context versus the frequency counts of citation histories. Journal of the American Society for Information Science, 49(6), 530-540.
McCain, K. W., & Turner, K. (1989). Citation context analysis and aging patterns of journal articles in molecular genetics. Scientometrics, 17(1), 127-163.
Mehrad, J., & Goltaji, M. (2010). Correlation between Journal Self-Citation and Impact Factor in Medical Scientific Journals Indexd in Published Journal Citation Reports of Islamic World Science Citation Database*. Health Information Management, 7(3).
Merton, R. K. (1957). Priorities in scientific discovery: a chapter in the sociology of science. American sociological review, 22(6), 635-659.
Moin, M., Mahmoudi, M., & Rezaei, N. (2005). Scientific output of Iran at the threshold of the 21st century. Scientometrics, 62(2), 239-248.
Oppenheim, C., & Renn, S. P. (1978). Highly cited old papers and the reasons why they continue to be cited. Journal of the American Society for Information Science, 29(5), 225–231.
Osareh, F., & Wilson, C. S. (2000). A comparison of Iranian scientific publications in the Science Citation Index: 1985–1989 and 1990–1994. Scientometrics, 48(3), 427-442.
Osareh, F., & Marefat, R. (2005). Collaboration of Iranian researchers in producing world science in Medline. Rahyaft, 35, 39-44.
Prabha, C. G. (1983). Some aspects of citation behavior: A pilot study in business administration. Journal of the American Society for Information Science, 34(3), 202-206.
Seglen, P. O. (1998). Citation rates and journal impact factors are not suitable for evaluation of research. Acta Orthopaedica, 69(3), 224-229.
Shadish, W. R., Tolliver, D., Gray, M., & Gupta, S. K. S. (1995). Author judgements about works they cite: three studies from psychology journals. Social Studies of Science, 25(3), 477-498.
Sotudeh, H. (2010). Are Iranian scientists recognized as their productivity enhances? A comparison of Iran’s impact to global norms in different subfields of Science Citation Index during 2002–2005. Scientometrics, 83(1), 39-54.
Sotudeh, H. (2011). Concentration effect of citation to Iranian papers: Iran’s Matthew core journals. Online Information Review, 35(3), 471-491.
Sotudeh, H. (2012). How sustainable a scientifically developing country could be in its specialties? The case of Iran’s publications in SCI in the 21st century compared to 1980s. Scientometrics, 91(1), 231-243.
Spiegel-Rösing, I.(1977).Science studies: Bibliometric and content analysis. Social Studies of Science, 97-113.
Tang, R., & Safer, M. A. (2008). Author-rated importance of cited references in biology and psychology publications. Journal of Documentation, 64(2), 246-272.
Teufel, S., Siddharthan, A., & Tidhar, D. (2006). Automatic classification of citation function. Paper presented at the Proceedings of the 2006 Conference on Empirical Methods in Natural Language Processing.
Vinkler, P. (1987). A quasi-quantitative citation model. Scientometrics, 12(1), 47-72.
Vinkler, P. (1998). Comparative investigation of frequency and strength of motives toward referencing. The reference threshold model. Scientometrics, 43(1), 107-127.
Voos, H., & Dagaev, K. S. (1976). Are All Citations Equal? Or, Did We Op. Cit. Your Idem? Journal of Academic Librarianship, 1(6), 19-21.
White, M. D., & Wang, P. (1997). A qualitative study of citing behavior: Contributions, criteria, and metalevel documentation concerns. The Library Quarterly, 122-154.
Yalpani, M., & Heydari, A. (2005). ‘Quantity over Quality’: A Voice from the Third World. Chemistry & biodiversity, 2(6), 730-737.
Yalpani, M., Heydari, A., & Mehrdad, M. (2005). Application of scientometric methods to chemical research in Iran: Reflections on Iran’s current science policy. Scientometrics, 63(3), 531-547.
Zhang, G., Ding, Y., & Milojević, S. (2013). Citation content analysis (cca): A framework for syntactic and semantic analysis of citation content. Journal of the American Society for Information Science and Technology.
