تعریف محاسبات ابرین

رایانش ابری به برنامه ها و سرویس هایی اشاره دارد،که در یک شبکه توزیع شده اجرا می شوند و از منابع مجازی استفاده می کنند،همچنین از طریق پروتکل های رایج اینترنت و استاندارد های شبکه قابل دسترسی می باشند.از نظر مفهومی نکته قابل توجه این است که در رایانش ابری منابعی که به کار می روند مجازی و نامحدود بوده و مشخصات سیستم های فیزیکی که نرم افزار در آن اجرا می شود به کلی منفک از سیستم کاربر است[2] .

برای تشریح بهتر رایانش ابری تلاش می کنیم شماری از انواع ابر را تعریف نماییم. ابر را به دو نوع کلاس متفاوت تقسیم می نماییم.دسته اول بر مبنای مدل استقرارdeployment و دسته دوم بر مبنای مدل سرویس یا خدماتservice است.مدل استقرار به ما می گوید که ابر در کجا قرار دارد و هدف چیست.ابر های عمومیPublic ،اختصاصی Private ،اجتماع Community،و مختلط Hybrid است.

شکل 24-2 سطوح مدل برای محاسبات ابری

مدل سرویس چنان که از نامش پیداست نوع سرویسی را مشخص و تشریح می کند که سرور عرضه نموده است.از شناخته شده ترین مدل های سرویس می توان مدل نرم افزار به عنوان سرویسSaftware as service ،مدل سکو به عنوان سرویسPlatform as service و مدل زیر ساخت به عنوان سرویسInfrastructure as a service را نام برد. مدل های سرویس بر روی یکدیگر تعریف می شوند و به عنوان مثال تعریف می کنند که فروشنده باید چه چیزی را مدیریت نماید و مسئولیت مشتری چیست.

جدول 13-2 انواع تقسیم بندی مدل های رایانش ابری

شماره ابر بر مبنای مدل های استقرار ابر بر مبنای مدل های سرویس های اصلی ارائه شده
1 ابرهای عمومی،Public مدل نرم افزار به عنوان سرویس،Software as a service
2 ابرهای اختصاصی، Private مدل سکو به عنوان سرویس،Platform as a service
3 ابرهای مجتمع، Community مدل زیر ساخت به عنوان سرویس،Infrastructure as a service
4 ابرهای مختلط و ترکیبی، Hybrid