فناوري هاي سازنده سرويس وب

در سال هاي اخير سه فناوري اصلي به عنوان استانداردهاي معماری سرویس گرا پديدار شدند كه هسته ي سرويس هاي وب امروزي را می‌سازند، اين فناوري ها عبارتند از UDDI، WSDL، SOAP که در ادامه به شرح دو مورد از آن‌ها خواهيم پرداخت و از شرح UDDI به دلیل منسوخ شدنش خودداري مي کنيم.
• WSDL : استاندارد WSDL جهت توصیف ویژگی های عملیاتی سرویس های وب استفاده می شود. دارای دو بخش تعریف واسط (منطقی) و پیاده سازی (فیزیکی) است. قسمت واسط برای استفاده متقاضیان سرویس بوده و ممکن است شامل چندین پیاده سازی باشد در حالی که قسمت پیاده سازی مشخص می کند که چگونه واسط به وسیله یک ارائه دهنده مشخص پیاده سازی شده است. این استاندارد در سال 2001 توسط W3C ارائه شد.
قسمت منطقي که مشخصات انتزاعي وب سرويس را توصيف مي کند، شامل بخش هاي زير است.
Type: انواع داده اي براي داده هاي قابل حمل به وسیله XSD تعريف مي شوند.
Message: شامل يک يا بيشتر بخش منطقي است که نمايش دهنده تعريف پارامترهاي ورودي و خروجي است که توسط Operationها استفاده مي شوند.
Operation: عمليات واقعي که توسط سرويس انجام مي شوند را توصيف مي کند و شامل پيام هاي ورودي و خروجي که به عنوان پارامتر آن است.
Port type: مجموعه انتزاعي از عمليات سرويس را شامل مي شود.
قسمت فيزيکي از WSDL مشخصات واقعي وب سرويس را توصيف مي کند، شامل بخش-هاي زير است:
Binding: پروتکل واقعي و قالب پيام براي عمليات و پيام هاي تعريف شده در port type در اين قسمت مشخص مي شود. به عنوان مثال پروتکل SOAP مشخص مي شود.
Port: انقياد آدرس شبکه واقعي براي نقطه تماس انجام مي شود.
Service: شامل يک يا چندين عنصر که نمايش دهنده نقاط تماس مرتبط است.
ساختار يک سند WSDL را به عنوان نمونه در زير آورده ايم شکل (2-4)[23].

…

…

…

شکل 2-4 ساختار یک سند WSDL [23]
• SOAP : يکي از عمومي ترين استانداردهايي است که در وب سرويس ها استفاده مي شود. طبق شواهد اولين بار توسط Developer Mentor، شرکت User Land و مايکروسافت در سال ۱۹۹۸ ساخته شده و نسخه اول آن در سال ۱۹۹۹ ارايه شده است. آخرين نسخه SOAP، نسخه 1.2 بود که در دسامبر سال ۲۰۰۱ در W3C ارايه شد. نسخه 1.2 نشان دهنده کار زياد بر روي آن و نمايانگر اشتياق زياد صنعت IT براي استفاده از SOAP وب سرويس است. به صورت مختصر SOAP پروتکل پيام رساني است که براي انتقال داده هاي برنامه-هاي مختلف در قالب XML و بر روي پروتکل لايه انتقال مانند HTTP, SMTP, FTP استفاده مي شود. امروزه برنامه هاي وب سرويس از استاندارد SOAP براي مبادله اطلاعات در حالت توزيع شده سود مي برند. ساختار کلي يک پيام SOAP در قالب سند XML، به صورت زير است شکل (2-5)[23].

…
…

…
…

شکل 2-5 ساختار کلي يک پيام SOAP [23]
همان‌طور که مي بينيد سند XML نمايش دهنده SOAP شامل عناصر زير است:
1) عنصر Envelope در برگيرنده تمام پيام است.
2) عنصر Header که اختياري است شامل توضيحات اضافه در رابطه با پيام (مشخصات امنیتی و انتقالی) است.
3) عنصر Body که شامل محتوي مفيد پيام است.