فن آوری اطلاعات و ارتباطات (ICT)

فرهنگستان زبان و ادب فارسي كلمه ”  فاوا ” را به عنوان جايگزين عبارت ” فناوري اطلاعات و ارتباطات ” انتخاب و تصويب كرد. فن آوری ارتباطات و اطلاعات  (ICT) تکنولوژی یا فنونی است که توسط آن فنون ، عناصر اطلاعات یا داده های خام (Data) که دارای معانی و مفهوم قابل درک نیستند در فرآیند تجزیه و تحلیل قرار گرفته و پس از آنکه دارای معانی قابل درک شده و به اطلاعات تبدیل شدند امکان انتقال آنها توسط سیستم های الکترونیک به مبادی مصرف را بوجود خواهد آورد.  بنابراین اگرچه فن آوری اطلاعات و ارتباطات پدیده ای است نو و شکل الکترونیک دیجیتالی آن در جهان سابقه چندانی ندارد، لکن اصل فن آوری اطلاعات (Information Technology) با خلقت جهان هستی هم تاریخ است.

با توجه به حوزه گسترده فعالیت و عملکرد  فن آوری اطلاعات و ارتباطات (ICT)، نظرات متفاوتی  نیز در خصوص تعریف و مصادیق فن آوری اطلاعات و ارتباطات(ICT) وجود دارد. فن آوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) از تعاملات سه بخش متمایز کامپیوتر، اطلاعات و ارتباطات مخابراتی حاصل می شود. بخش کامپیوتر به عنوان سخت افزار و تامین کننده تجهیزات و ادوات لازم جهت ایجاد فن آوری اطلاعات و ارتباطات ICT)) در نظر گرفته می شود. داده ها و اطلاعات به عنوان خمیر مایه و مواد اولیه درون شبکه به جریان در می آیند. ارتباطات مخابراتی بخش سوّم می باشد که وظیفه برقراری ارتباط بین دو بخش دیگر را بر عهده دارد (قربانی، صمدی آذر، 1384،ص25). می توان گفت این فن آوری تمهیدات و بسترهای لازم برای بهبود کارایی درونی و کیفیت ارائه خدمات عمومی به شهروندان فراهم نموده است (عباس زاده، 1384). فن آوری اطلاعات شامل مجموعه تکنیک ها و ابزارهایی است که در جهت بهینه سازی و پشتیبانی سیستم های فعال بر محوریت اطلاعات و دانش ، همچنین شامل مطالعه، طراحی، گسترش، اجرا، نگهداری و مدیرین سیستم های اطلاعاتی مبتنی بر رایانه و به خصوص کاربردهای نرم افزاری و سخت افزاری رایانه است(تارخ،محمدجعفر،1381،ص38).

  سازمان توسعه و همکاری های اقتصادی (OECD)[1] ،فن آوری اطلاعات و ارتباطات را مجموعه ای از تولیدات و صنایع خدماتی می داند که به ضبط ، انتقال و نمایش داده ها به صورت الکترونیکی پردازد (UNDP[2],2001) تکنولوژی ارتباطی و اطلاعاتی عبارتند از مجموعه ای از ماشین ها به نام کامپیوترها، تلفن ها، داده پردازنده ها و ایستگاه های کاری، روبات ها، ماهواره ها، تلویزیون های سی بل و غیره که از طریق نرم افزار ها، فعال و عملگر می شوند. دریک جمع بندی کلی اگر فن آوری اطلاعات را مثلثی در نظر بگیریم سه رأس آن را سیستم های اطلاعاتی ، اتوماسیون اداری و ارتباطات تشکیل می دهد و ارتباط این اجزاء به معنای فن آوری اطلاعات و ارتباطات است (سلطانی فر، 1382،ص74).

[1] . Organization for Economic Cooperation and Development

[2] . United Nations Development Programme

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *