همان طور كه ديده شد روش هاي زيادي جهت اندازه گيري افت ولتاژ در شبكه هاي برق وجود دارند كه با توجه به قيمت بالاي دستگاه هاي اندازه گيري افت ولتاژ، بهترين حالت از نظر اقتصادي و فني زماني حاصل مي شود كه حداقل تعداد دستگاه هاي اندازه گيري عملكرد يك سيستم توزيع يا انتقال را به طور كامل توصيف كند و هيچيك از اطلاعات اساسي نيز در مورد رخداد افت ولتاژ در باس بارهاي مختلف از بين نرود.
به عبارت ديگر در يك برنامه اندازه گيري افت ولتاژ، افزونگي بايد مينيمم شود. به اين مفهوم كه وقوع خطا در شبكه توسط كمترين تعداد دستگاه اندازه گيري، حس شود به عنوان مثال در يك شبكه نمونه كه چند باس بوسيله بيش از يك موقعيت مونيتور، قابل رويت هستند، راه كارهاي مختلفي براي كاهش افزونگي در چنين شبكه اي موجود است از آن جمله مي توان به تغيير مكان استقرار مونيتورها از يك باس به باس ديگر و يا كاهش حد آستانه ثبت افت ولتاژ در مونيتور كه معادل با كاهش ناحيه دسترسي مونيتور است، اشاره كرد ناحيه دسترسي مونيتور ناحيه اي را نشان مي دهد كه با وقوع خطا در آن، اندازه ولتاژ در باسي كه دستگاه اندازه گيري در آن نصب شده است، از حد كاهش ولتاژ تنظيم شده براي آن دستگاه كمتر شود بنابراين وقتي كه هدف برنامه اندازه گيري افت ولتاژ، مشخصات كل شبكه باشد، بايد تعداد دستگاههاي اندازه گيري مينيمم شود و از طرف ديگر هرگاه هدف برنامه، تعيين علت بروزاتفاقات باشد، افزونگي اطلاعات مفيدي فراهم كند در اين جا هدف معرفي روشي به منظور استقرار بهينه دستگاه هاي انداز ه گيري افت ولتاژمي باشد، بطوريكه باحداقل تعداد دستگاه هاي اندازه گيري، كل شبكه تحت پوشش قرار گيرد.
طراحي مسئله بهينه سازي بر اساس روابط ولتاژ در حالت وقوع خطا و استفاده از ماتريس امپدانس گره ، ماتريس افت ولتاژ، ماتريس ناحيه دسترسي مونيتور و بردار موقعيت مونيتور مورد نظر است.
این مسئله با الگوریتم ژنتیک حل شده است.